Πλήρης ήττα – ποιος θα το φανταζόταν! Προφανώς το νόημα είναι η παράδοση. Παράδοση: το να αφήσεις κάτι από τα χέρια σου ολοκληρωτικά. Να παραιτηθείς από αυτό ανεπιφύλακτα. Να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και να αποσυρθούμε από τη μάχη. Ίσως με το να σηκώσουμε το χέρι στην πρώτη μας συγκέντρωση και να παραδεχτούμε ότι είμαστε ναρκομανείς.
Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι το Πρώτο μας Βήμα θα μας εξασφαλίσει μια ζωή ελεύθερη από τα ναρκωτικά; Από τη στιγμή που κάνουμε αυτό το τεράστιο βήμα, κερδίζουμε τη γνώση ότι, μόνο για σήμερα, δεν χρειάζεται να ξανακάνουμε χρήση. Γι’ αυτό το πράγμα μιλάμε. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι πολύ απλό.
Δουλεύουμε το Πρώτο Βήμα. Παραδεχόμαστε ότι ναι, είμαστε ναρκομανείς. «Ένα είναι πάρα πολύ και χίλια δεν είναι ποτέ αρκετά.» Το έχουμε δει να αποδεικνύεται στη ζωή μας πάμπολλες φορές. Παραδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις ουσίες σε οποιαδήποτε μορφή. Το παραδεχόμαστε και, αν χρειάζεται, το ανακοινώνουμε και σε άλλους.
Ξεκινάμε τη μέρα μας βάζοντας σε εφαρμογή το Πρώτο Βήμα. Για μία μέρα. Αυτή η παραδοχή μας ελευθερώνει, μόνο για σήμερα, από την ανάγκη να ξαναζήσουμε το σενάριο του εθισμού μας άλλη μια φορά. Είχαμε υποκύψει σε αυτή την αρρώστια. Τώρα παραδινόμαστε. Σταματάμε να παλεύουμε. Όμως, κάνοντάς το αυτό, κερδίζουμε. Και αυτό είναι το παράδοξο του Πρώτου Βήματος: Παραδινόμαστε για να κερδίσουμε και μέσα από την παράδοση κερδίζουμε μια δύναμη απείρως μεγαλύτερη απ’ ό,τι θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.
