Ξανά και ξανά στην ανάρρωση, άλλοι άνθρωποι έχουν μοιραστεί μαζί μας αυτό που απλόχερα δόθηκε και σ’ αυτούς. Ίσως μας κάλεσαν σε ένα τηλεφώνημα Δωδέκατου Βήματος. Ίσως κάποιος μας πήρε και μας πήγε στην πρώτη μας συγκέντρωση. Ή μπορεί κάποιος να μας κέρασε ένα γεύμα όταν ήμασταν καινούργιοι στο πρόγραμμα. Τα άλλα μέλη μάς έχουν αφιερώσει χρόνο, μας έχουν δώσει προσοχή και αγάπη. Μπορεί να έχουμε ρωτήσει κάποιον: «Πώς θα μπορούσα να σε ξεπληρώσω;» Και πιθανόν πήραμε την απάντηση ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο με ένα νέο μέλος, όταν θα είχαμε τη δυνατότητα.
Καθώς παραμένουμε καθαροί και αναρρώνουμε, βλέπουμε ότι θέλουμε να κάνουμε για άλλους αυτά που κάποιος έκανε για μας και είμαστε ευτυχείς που μπορούμε. Αν πήραμε το μήνυμα σε κάποιο νοσοκομείο ή ίδρυμα, μπορούμε να συμμετέχουμε στην τοπική υποεπιτροπή Ν&Ι. Ίσως μπορούμε να υπηρετήσουμε στην τηλεφωνική γραμμή του ΝΑ. Ή μπορούμε να αφιερώσουμε χρόνο και να δώσουμε προσοχή και αγάπη σε κάποιον νεοφερμένο τον οποίο προσπαθούμε να βοηθήσουμε.
Μας έχουν δοθεί πολλά στην ανάρρωση. Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα είναι το προνόμιο τού να μοιραζόμαστε με άλλους αυτό που μας έχει δοθεί, χωρίς να προσδοκούμε κάποια ανταμοιβή. Νιώθουμε πολύ καλά όταν βλέπουμε πως έχουμε κάνει κάτι που μπορεί να φανεί χρήσιμο σε άλλους, και ακόμα καλύτερα όταν το μοιραζόμαστε. Σήμερα, μπορούμε να δώσουμε απλόχερα και με ευγνωμοσύνη.