Όντας ανίσχυροι, όταν βασιζόμαστε στη δική μας θέληση η ζωή μας γίνεται ακυβέρνητη και τρομακτική. Στην ανάρρωση, έχουμε παραδώσει με ασφάλεια τη θέλησή μας και τη ζωή μας στη φροντίδα του Θεού της κατανόησής μας. Όταν δεν δουλεύουμε τακτικά το πρόγραμμα, όταν χάνουμε τη συνειδητή επαφή με την Ανώτερή μας Δύναμη, αρχίζουμε να παίρνουμε τον έλεγχο της ζωής πάλι στα χέρια μας, αρνούμενοι τη φροντίδα του Θεού της κατανόησής μας. Αν δεν παίρνουμε, σε καθημερινή βάση, την απόφαση να παραδίδουμε τη ζωή μας στη φροντίδα της Ανώτερής μας Δύναμης, μπορεί ο φόβος μας να φτάσει σε σημείο να μας παραλύσει.
Δουλεύοντας τα Δώδεκα Βήματα, διαπιστώσαμε ότι η πίστη σε μια Δύναμη μεγαλύτερη από εμάς μας βοηθά να βρίσκουμε ανακούφιση από το φόβο. Όσο προσπαθούμε να πλησιάσουμε έναν στοργικό Θεό, τόσο περισσότερο αναγνωρίζουμε την ύπαρξη μιας Ανώτερης Δύναμης στη ζωή μας. Κι όσο περισσότερο συνειδητοποιούμε τη φροντίδα του Θεού για μας, τόσο οι φόβοι μας καταλαγιάζουν.
Όταν νιώθουμε φόβο αναρωτιόμαστε: «Μήπως αυτός ο φόβος σημαίνει έλλειψη πίστης; Μήπως έχω ξαναπάρει τον έλεγχο, μόνο και μόνο για να δω ότι για άλλη μια φορά η ζωή μου είναι ακυβέρνητη;» Αν ισχύει αυτό, το γιατρικό για το φόβο μας είναι να παραδώσουμε ξανά τη θέλησή μας και τη ζωή μας στη φροντίδα του Θεού της κατανόησής μας.
