Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι από πολλές απόψεις η ζωή μας ήταν μια καταστροφή. Το να μάθουμε ότι έχουμε μια αρρώστια που ονομάζεται εθισμός μάς βοηθάει να κατανοούμε από πού πηγάζει ή πού οφείλεται αυτή η καταστροφή. Αναγνωρίζουμε τον εθισμό ως μια δύναμη που είχε ολέθριες συνέπειες στη ζωή μας. Με το Πρώτο Βήμα παραδεχόμαστε ότι η καταστροφική δύναμη του εθισμού είναι μεγαλύτερη από εμάς. Είμαστε ανίσχυροι απέναντί της.
Σε αυτό το σημείο η μόνη μας ελπίδα είναι να βρούμε μια Δύναμη μεγαλύτερη από εκείνη του εθισμού μας – μια Δύναμη που αγαπά τη ζωή και όχι το θάνατο. Δεν είναι απαραίτητο να την κατανοήσουμε, ούτε καν να της δώσουμε όνομα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πιστέψουμε ότι μπορεί να υπάρχει μια τέτοια Δύναμη. Το ότι μπορεί και να υπάρχει μια καλοπροαίρετη Δύναμη μεγαλύτερη από τον εθισμό μας, μας δίνει την ελπίδα που έχουμε ανάγκη για να μένουμε καθαροί μία μέρα τη φορά.