Στα πρώτα χρόνια της ζωής μας οι πιο πολλοί είχαμε την ικανότητα να νιώθουμε χαρά και ενθουσιασμό, να δίνουμε και να παίρνουμε αγάπη χωρίς όρους. Ξεκινώντας τη χρήση ανοίξαμε την πόρτα σε μια επιρροή που σιγά σιγά μας πήρε μακριά απ’ όλα αυτά. Όσο ακολουθούσαμε το μονοπάτι του εθισμού, τόσο περισσότερο απομακρυνόμασταν από τη χαρά, τον ενθουσιασμό και την αγάπη.
Όλο αυτό δεν έγινε μονομιάς. Άσχετα από το πόσο μας πήρε, όταν πια φτάσαμε στο κατώφλι του ΝΑ τα ναρκωτικά δεν ήταν το μόνο μας πρόβλημα. Η δύναμη του εθισμού είχε παραμορφώσει τη ζωή μας σε σημείο που είχε γίνει αγνώριστη.
Είναι αλήθεια ότι τα Δώδεκα Βήματα κάνουν θαύματα, όχι όμως από τη μια στιγμή στην άλλη. Η αρρώστια είχε ρίξει τη βαριά σκιά της πάνω στο πνεύμα μας. Η ανάρρωση οδηγεί τη ζωή μας σε μια νέα κατεύθυνση, προσφέροντάς μας ένα πλαίσιο συλλογικότητας και πνευματικής δύναμης, που σιγά σιγά μας οδηγούν σε έναν καινούργιο τρόπο ζωής.
Αυτή η αλλαγή, φυσικά, δεν έρχεται από μόνη της. Αν τελικά επιλέξουμε να ακολουθήσουμε το δρόμο του ΝΑ, στην πορεία θα βιώσουμε τη βαθιά εσωτερική αλλαγή που αποκαλούμε ανάρρωση. Τα Δώδεκα Βήματα είναι ο οδηγός μας σε αυτό το δρόμο, που μπορεί να ξαναφέρει χαρά, ενθουσιασμό και αγάπη στη ζωή μας.