Τώρα που επιτέλους παραδεχτήκαμε την παραφροσύνη μας και έχουμε πολλά παραδείγματα για το πώς εκδηλώνεται, μπορεί να συμπεράνουμε ότι είμαστε καταδικασμένοι να λειτουργούμε έτσι για το υπόλοιπο της ζωής μας. Όπως πιστεύαμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βγούμε από τον ενεργό εθισμό και να μείνουμε καθαροί, μπορεί τώρα να πιστέψουμε ότι είναι αδύνατο να ξεφύγουμε από την παραφροσύνη που εμείς βιώνουμε.
Όμως, δεν είναι έτσι! Ξέρουμε ότι βιώνουμε ελευθερία από τον ενεργό εθισμό χάρη σε έναν στοργικό Θεό. Αν η Ανώτερή μας Δύναμη με ένα θαυμαστό τρόπο μάς ελευθέρωσε από την εμμονή για χρήση, είναι σίγουρο ότι μπορεί να μας απαλλάξει και από την παραφροσύνη μας, όπως κι αν αυτή εκδηλώνεται.
Αν έχουμε αμφιβολίες, αρκεί να δούμε την επαναφορά της λογικής στη ζωή μας σήμερα. Μπορεί να έχουμε ξεφύγει με τις πιστωτικές μας κάρτες, αλλά η λογική επανέρχεται όταν παραδεχόμαστε ήττα και τις αποσύρουμε. Ίσως να νιώσουμε μοναξιά και να θελήσουμε να συναντήσουμε πάλι φίλους από τη χρήση. Πιο λογικό θα ήταν να κάνουμε μια επίσκεψη στον υποστηρικτή μας.
Η παραφροσύνη του εθισμού μας υποχωρεί στο παρελθόν καθώς λειτουργούμε με λογική σε διάφορες φάσεις της ζωής μας σήμερα. Η πίστη μας σε μια Δύναμη μεγαλύτερη από τον εαυτό μας δυναμώνει καθώς αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι ακόμα και η δική μας, ιδιαίτερη παραφροσύνη δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτή τη Δύναμη.
