Έχετε ποτέ παρακολουθήσει μικρά παιδιά να συνομιλούν; Το ένα μπορεί να μιλάει για μωβ δράκους και το άλλο για την άμμο που έχει μπει στο παπούτσι του και το ενοχλεί. Μερικές φορές αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα επικοινωνίας όταν μαθαίνουμε να ακούμε τους άλλους. Μπορεί σε μια συγκέντρωση να δίνουμε μάχη μέσα μας όταν προσπαθούμε να ακούσουμε αυτόν που μοιράζεται, ενώ την ίδια ώρα το μυαλό μας τρέχει στο τι θα πούμε όταν έρθει η σειρά μας. Σε μια συζήτηση, μπορεί ξαφνικά να συνειδητοποιήσουμε ότι η απάντηση που δίνουμε δεν έχει καμία σχέση με αυτό που μας ρώτησαν. Στην ουσία, είμαστε εντελώς στον κόσμο μας και απαντάμε μηχανικά.
Το να μάθουμε να ακούμε –στα αλήθεια όμως να ακούμε– είναι δύσκολος στόχος, αλλά δεν είναι ακατόρθωτος. Για αρχή, προσπαθούμε αυτά που λέμε να έχουν σχέση με όσα έχει πει ο συνομιλητής μας. Όταν κάποιος εκφράζει ένα πρόβλημα, ρωτάμε τι μπορούμε να κάνουμε για να τον βοηθήσουμε. Με λίγη εξάσκηση βγαίνουμε από την εμμονή με τον εαυτό μας και ερχόμαστε πιο κοντά με τους ανθρώπους στη ζωή μας.