Φαίνεται ότι είναι ειδικότητά μας το να πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Έχετε ακούσει ποτέ να λένε, ότι για έναν ναρκομανή, το να του σκάσει το λάστιχο είναι μια τραυματική εμπειρία; Ή για όσους από εμάς ξεχνάμε όλες τις πνευματικές αρχές όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν κακό οδηγό; Και τι γίνεται μ’ αυτό το ανοιχτήρι που μόλις πετάξαμε από το παράθυρο επειδή χάλασε; Νιώθουμε τώρα τι εννοούν οι άλλοι όταν μοιράζονται: «Θεέ μου, δώσε μου υπομονή εδώ και τώρα»!
Δεν είναι λοιπόν τα μεγάλα προβλήματα που μας κάνουν να τα χάνουμε. Τα δύσκολα, όπως ένα διαζύγιο, ένας θάνατος, μια σοβαρή αρρώστια, η απώλεια μιας δουλειάς, μπορεί να μας κλονίσουν αλλά επιβιώνουμε. Στις μεγάλες κρίσεις της ζωής η εμπειρία μάς έχει δείξει ότι χρειάζεται να ζητήσουμε βοήθεια από την Ανώτερή μας Δύναμη και από άλλους ανθρώπους. Είναι τα μικρά πράγματα, οι καθημερινές προκλήσεις μιας ζωής χωρίς ναρκωτικά, που μοιάζουν να επηρεάζουν περισσότερο τους πιο πολλούς ναρκομανείς στην ανάρρωση.
Όταν τα μικρά πράγματα μάς δυσκολεύουν, η Προσευχή της Γαλήνης μπορεί να μας βοηθήσει να τα δούμε στις σωστές τους διαστάσεις. Αξίζει να θυμόμαστε ότι, παραδίνοντας αυτά τα μικρά πράγματα στη φροντίδα της Ανώτερής μας Δύναμης, κερδίζουμε γαλήνη και βλέπουμε τη ζωή με διαφορετική ματιά.
