Μόνο δουλεύοντας το Πρώτο Βήμα συνειδητοποιούμε πραγματικά ότι είμαστε ναρκομανείς, ότι έχουμε πιάσει πάτο και ότι πρέπει να παραδοθούμε.
Οδηγός Βημάτων, Πρώτο Βήμα, Εισαγωγικό Κείμενο
Δεν μπαίνουμε όλοι στα δωμάτια του NA με τη βεβαιότητα ότι είμαστε ναρκομανείς όπως εκείνοι οι άνθρωποι που συναντούμε εκεί. Κάποιοι από εμάς είμαστε αμφίβολοι. Τώρα που είμαστε μερικές εβδομάδες καθαροί, θυμόμαστε λίγο διαφορετικά τις μέρες που κάναμε χρήση: Ήταν τόσο άσχημα; Έχουμε πράγματι μια ” αρρώστια “; Σίγουρα, έχουμε πρόβλημα με τα ναρκωτικά, αλλά όχι ότι μας συνέλαβαν ποτέ γι’ αυτό. Έχουμε μια στέγη πάνω από το κεφάλι μας και δόντια στο στόμα μας. Ποτέ δεν ανταλλάξαμε σεξ με ναρκωτικά, και όλες οι πληρωμές των φοιτητικών μας δανείων ήταν στην ώρα τους. Ήταν ο πάτος μας τόσο χάλια; Ήταν τόσο τρομερός ώστε να δικαιολογεί μια καθημερινή παράδοση; Ένα παλιό μέλος μας δίνει κάποιες άχρηστες συμβουλές: “Ίσως δεν έχεις τελειώσει ακόμα”. Αυτό ακούγεται δυσοίωνο, και σίγουρα έχουμε κάποιο πρόβλημα, οπότε….
Παραμένουμε καθαροί και βρίσκουμε υποστηρικτή. Παίρνουμε τον Οδηγό Βημάτων και, με την καθοδήγηση του υποστηρικτή μας, αρχίζουμε να απαντάμε στις ερωτήσεις όσο πιο ειλικρινά και λεπτομερώς γίνεται. Μέχρι να φτάσουμε στην ενότητα για την παράδοση, έχουμε ήδη γράψει εκτενώς για την ” αρρώστια” μας: τη βαθιά ανεντιμότητα και άρνηση, τη χειραγώγηση των ανθρώπων που μας αγαπούσαν και μας εμπιστεύονταν, όλους τους νόμους που παραβιάσαμε (ακόμα κι αν δεν μας έπιασαν), την ανίσχυρότητα απέναντι στον εθισμό μας, την εμμονή μας, τον παρορμητισμό μας, την ψυχαναγκαστική μας συμπεριφορά, την ακυβερνησία που έχουμε δημιουργήσει στη ζωή μας και τις επιφυλάξεις που μπορεί να κρατάμε.
Βλέποντας τα όλα αυτά εκεί στη σελίδα, όλες αυτές τις αποδείξεις σε μαύρο και άσπρο – είναι αναμφισβήτητα. Είμαι ναρκομανής. Σε έναν ιδανικό κόσμο, αυτή είναι η στιγμή της παράδοσης από την οποία δεν κοιτάμε ποτέ πίσω. Σίγουρα, αυτό συμβαίνει σε πολλούς από εμάς. Αυτή είναι η αρχή της διαδικασίας της παράδοσής μας, που ανοίγει την πόρτα της ανάρρωσης. Άλλοι από εμάς καταλήγουμε να φτιαχτούμε, ώστε να κάνουμε περισσότερη “έρευνα”, να πιάσουμε χαμηλότερο πάτο και να παραδοθούμε αργότερα. Άλλοι πάλι δεν τα καταφέρνουν ποτέ να επιστρέψουν.
Έχω ήδη κάνει αρκετή έρευνα. Πού υπάρχει ακυβερνησία στη ζωή μου αυτή τη στιγμή; Τι είναι αυτό που μου έχει γίνει έμμονη ιδέα; Τι μπορώ να κάνω για να παραδοθώ σήμερα;
