Έχουμε ακούσει ότι μπορούμε να πιστέψουμε σε όποια Ανώτερη Δύναμη θέλουμε, αρκεί να είναι στοργική και φυσικά μεγαλύτερη από εμάς. Κάποιοι από εμάς, όμως, έχουμε δυσκολία να δεχτούμε αυτές τις προϋποθέσεις. Είτε δεν πιστεύουμε σε τίποτα πέρα από τον εαυτό μας είτε πιστεύουμε ότι αυτό που αποκαλείται «Θεός» λειτουργεί άσπλαχνα, παράλογα και αυθαίρετα.
Για κάποιους από εμάς το να πιστέψουμε σε μία στοργική Δύναμη αποτελεί για πολλούς λόγους μια υπέρβαση. Η σκέψη να παραδώσουμε τη θέλησή μας και τη ζωή μας σε κάτι που πιστεύουμε ότι υπάρχει πιθανότητα να μας πληγώσει μας κάνει ιδιαίτερα επιφυλακτικούς. Αν μπαίνοντας στο πρόγραμμα πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι επικριτικός και δίχως έλεος, πρέπει να ξεπεράσουμε αυτές τις πεποιθήσεις προκειμένου να νιώσουμε άνετα με το Τρίτο Βήμα.
Οι θετικές μας εμπειρίες στην ανάρρωση μας βοηθούν στη διαδικασία του να πιστέψουμε σε έναν στοργικό Θεό της δικής μας κατανόησης. Μας έχει δοθεί ανακούφιση από μια αρρώστια που μας έχει βασανίσει πολύ καιρό. Έχουμε βρει την καθοδήγηση και τη στήριξη που χρειαζόμαστε για να χτίσουμε έναν καινούργιο τρόπο ζωής. Έχουμε αρχίσει να βιώνουμε πνευματική πληρότητα εκεί που άλλοτε υπήρχε μόνο κενό. Αυτές οι διαστάσεις της ανάρρωσής μας αντλούν την ύπαρξή τους από έναν Θεό που είναι στοργικός και όχι σκληρός και γεμάτος μίσος. Και όσο μένουμε στη διαδικασία της ανάρρωσης τόσο περισσότερο εμπιστευόμαστε αυτή τη στοργική Ανώτερη Δύναμη.
