Όταν κάναμε χρήση, κάθε μέρα που περνούσε οι περισσότεροι από εμάς ξέραμε ακριβώς τι θα νιώσουμε. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να κοιτάξουμε τη συσκευασία από τα χάπια ή τι είχε μέσα το σακουλάκι. Προσχεδιάζαμε τα συναισθήματά μας με στόχο να νιώθουμε πάντα καλά.
Στην ανάρρωση τα συναισθήματα μιας μέρας μπορεί να είναι πολλά και διάφορα και μπορεί να αλλάζουν και από στιγμή σε στιγμή. Μπορεί να νιώθουμε χαρούμενοι και γεμάτοι ενέργεια το πρωί, και το απόγευμα, χωρίς συγκεκριμένη αιτία, να νιώθουμε απογοήτευση και λύπη. Σήμερα, που δεν γίνεται να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας από το πρωί μέχρι το βράδυ, μπορεί να νιώσουμε και άβολα, όπως κουρασμένοι το πρωί και σε υπερδιέγερση το βράδυ.
Βέβαια, πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να αισθανόμαστε καλά, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Σήμερα, η προτεραιότητά μας δεν είναι να νιώθουμε συνέχεια καλά, αλλά να μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας, όποια κι αν είναι. Αυτό το καταφέρνουμε με τη δουλειά των Βημάτων και μιλώντας σε άλλους για αυτά που νιώθουμε.
