Δεν είναι πάντα εύκολο να παίρνουμε τη σωστή απόφαση. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για ναρκομανείς που μαθαίνουν για πρώτη φορά να ζουν με πνευματικές αρχές. Στη χρήση, είχαμε αυτοκαταστροφικές και αντικοινωνικές τάσεις. Όταν αντιμετωπίζαμε συγκρούσεις, η συμπεριφορά μας πυροδοτούνταν από αρνητικές παρορμήσεις. Η αρρώστια μας δεν μας επέτρεπε να παίρνουμε λογικές αποφάσεις.
Σήμερα, για να βρούμε την κατεύθυνση που έχουμε ανάγκη, το ζητάμε από την Ανώτερή μας Δύναμη. Σταματάμε για λίγο, προσευχόμαστε και ήσυχα ακούμε το μέσα μας για καθοδήγηση. Έχουμε φτάσει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να βασιζόμαστε σε μια Δύναμη μεγαλύτερη από εμάς. Αυτή η Δύναμη είναι στη διάθεσή μας όποτε τη χρειαζόμαστε. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε για τη γνώση της θέλησης του Θεού για εμάς και τη δύναμη να την εκτελέσουμε.
Κάθε φορά που λειτουργούμε έτσι, κάθε φορά που ενώ είμαστε σε σύγχυση βρίσκουμε καθοδήγηση, η πίστη μας μεγαλώνει. Όσο πιο πολύ βασιζόμαστε στην Ανώτερή μας Δύναμη, τόσο πιο εύκολο γίνεται το να ζητάμε καθοδήγηση. Βρήκαμε τη Δύναμη που είχαμε χάσει με τον εθισμό μας, μια Δύναμη που είναι στη διάθεσή μας κάθε στιγμή. Για να βρίσκουμε την καθοδήγηση που χρειαζόμαστε ώστε να ζούμε με πληρότητα και να ωριμάζουμε πνευματικά, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να διατηρούμε την επαφή με τον Θεό της κατανόησής μας.
