Πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι χωρίς το ΝΑ σίγουρα θα είχαμε πεθάνει από αυτή την αρρώστια. Επομένως, η ύπαρξή του είναι ζωτικής σημασίας για μας. Ωστόσο, κάποιες φορές στο ΝΑ δημιουργείται πρόβλημα με την ενότητα. Χρειάζεται να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε εποικοδομητικά τις διασπαστικές τάσεις που μερικές φορές δημιουργούνται στην αδελφότητα. Όταν επιλέγουμε να είμαστε μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος, πορευόμαστε στη σωστή κατεύθυνση.
Η διατήρηση ενός κλίματος ανάρρωσης στις συγκεντρώσεις μας είναι προϋπόθεση και για την προσωπική μας ανάρρωση και για την ανάπτυξη του ΝΑ. Είμαστε πρόθυμοι να στηρίξουμε την ομάδα μας στο να διαχειριστεί κάποια σύγκρουση; Προσπαθούμε, ως μέλη της ομάδας, να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες με ειλικρίνεια, ανοιχτό μυαλό και αμεροληψία; Βασική μας μέριμνα είναι να στηρίξουμε την κοινή ευημερία ή τις προσωπικές μας απόψεις; Και, ως έμπιστοι υπηρέτες, λαμβάνουμε υπόψη το πώς μπορεί να επηρεάζουν οι πράξεις μας τους νεοφερμένους;
Οι υπηρεσίες μπορούν να μας βγάλουν τον καλύτερο αλλά και το χειρότερο εαυτό μας. Συχνά, ωστόσο, μέσα από τις υπηρεσίες είναι που αρχίζουμε να ερχόμαστε σε επαφή με κάποια από τα πιο επίμονα ελαττώματα του χαρακτήρα μας. Μήπως αποφεύγουμε να δεσμευτούμε με μια υπηρεσία, για να μη βρεθούμε αντιμέτωποι με μια δύσκολη πλευρά του εαυτού μας; Αν αναγνωρίσουμε ότι η δύναμή μας πηγάζει από τους δεσμούς που μας ενώνουν, δηλαδή την ανάρρωση από τον ενεργό εθισμό, τότε όντως όλα θα πάνε καλά.
