Στις πρώτες μας συγκεντρώσεις στους Ναρκομανείς Ανώνυμους συναντάμε ναρκομανείς σε ανάρρωση. Ξέρουμε ότι είναι ναρκομανείς, επειδή μιλάνε για εμπειρίες και συναισθήματα που είχαμε κι εμείς. Ξέρουμε ότι αναρρώνουν γιατί αποπνέουν μια ηρεμία – έχουν κάτι που θέλουμε. Νιώθουμε ελπίδα όταν άλλοι ναρκομανείς μοιράζονται την ανάρρωσή τους στις συγκεντρώσεις του ΝΑ.
Μας έλκει στις συγκεντρώσεις το κλίμα ανάρρωσης. Τέτοιο κλίμα δημιουργείται όταν τα μέλη μιας ομάδας δεσμεύονται να δουλέψουν μαζί. Συμβάλλουμε σε αυτό το κλίμα ανάρρωσης βοηθώντας να ετοιμαστεί το δωμάτιο, καλωσορίζοντας τους νεοφερμένους και συζητώντας με άλλους ναρκομανείς μετά το τέλος της συγκέντρωσης. Η έμπρακτη δέσμευσή μας κάνει τις συγκεντρώσεις πιο ελκυστικές και βοηθάει τις ομάδες να μεταφέρουν το μήνυμα της ανάρρωσης.
Το να μοιραζόμαστε την εμπειρία μας στις συγκεντρώσεις είναι ένας τρόπος να βοηθάμε ο ένας τον άλλον και συνήθως αυτός είναι που μας κάνει να νιώθουμε ότι ανήκουμε. Ταυτιζόμαστε με άλλους ναρκομανείς και γι’ αυτό εμπιστευόμαστε την ελπίδα που μοιράζονται. Πολλοί από εμάς δε θα είχαμε μείνει στους Ναρκομανείς Ανώνυμους χωρίς αυτή την αίσθηση της ελπίδας και ότι ανήκουμε κάπου. Όταν μοιραζόμαστε στις συγκεντρώσεις μιας ομάδας, στηρίζουμε την ανάρρωσή μας βοηθώντας άλλους.
