Στην αρχή πολλοί από εμάς νομίζαμε ότι το Πρώτο Βήμα δεν απαιτεί δράση – απλά παραδινόμαστε και κάνουμε το Δεύτερο Βήμα. Το Πρώτο Βήμα, όμως, απαιτεί να μπούμε σε δράση!
Ο τρόπος που ζούμε, από τη πρώτη μέρα που μένουμε καθαροί, αποδεικνύει κατά πόσο έχουμε βάλει σε εφαρμογή το Πρώτο Βήμα. Αν όντως πιστεύουμε ότι είμαστε ανίσχυροι ως προς τον εθισμό μας, δεν θα επιλέξουμε να είμαστε εκεί όπου υπάρχουν ναρκωτικά. Το να συνεχίσουμε να ζούμε με ναρκομανείς που πίνουν ή να συναναστρεφόμαστε μαζί τους ίσως υποδηλώνει μια επιφύλαξη απέναντι στο πρόγραμμα. Αν πιστεύουμε βαθιά μέσα μας ότι το Πρώτο Βήμα μάς αντιπροσωπεύει, θα φροντίσουμε το σπίτι μας να είναι καθαρό από ναρκωτικά και σύνεργα χρήσης.
Με τον καιρό, εκτός από τα βασικά, θα βάλουμε το Πρώτο Βήμα και σε άλλους τομείς της ζωής μας. Θα μάθουμε να βιώνουμε τα συναισθήματά μας αντί να προσπαθούμε να τα ελέγξουμε. Θα σταματήσουμε να παίρνουμε καθοδήγηση μόνο από τον εαυτό μας στην ανάρρωση· δεν θα είμαστε πλέον ο υποστηρικτής του εαυτού μας. Όλο και περισσότερο θα αναζητούμε πνευματικές απολαβές από μία Δύναμη μεγαλύτερη από εμάς, αντί να προσπαθούμε να γεμίσουμε το κενό μας με κάτι άλλο.
Το να παραδοθούμε είναι μόνο η αρχή. Αφού παραδοθούμε, χρειάζεται στη συνέχεια να μάθουμε να ζούμε με τη γαλήνη που έχουμε βρει.
