30 Απριλίου / Ο Θεός κάνει για εμάς…

«Σε βάθος χρόνου η ανάρρωση εξαρτάται από τη σχέση μας με έναν στοργικό Θεό, που νοιάζεται για εμάς και θα κάνει αυτό που είναι αδύνατον να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας».
Βασικό Κείμενο, σελ. 114

Πολύ συχνά ακούμε στις συγκεντρώσεις να λένε ότι «ο Θεός κάνει για εμάς αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας». Μερικές φορές μπορεί να έχουμε κολλήσει στην ανάρρωσή μας νιώθοντας ανίκανοι, φοβισμένοι ή απρόθυμοι να πάρουμε εκείνες τις αποφάσεις που ξέρουμε ότι είναι απαραίτητες για να προχωρήσουμε. Ίσως δεν μπορούμε να τελειώσουμε μια σχέση που δεν πάει άλλο. Ή μπορεί η δουλειά μας να έχει γίνει πια ένα πεδίο έντονων συγκρούσεων. Ίσως να νιώθουμε ότι χρειάζεται να βρούμε καινούργιο υποστηρικτή, αλλά φοβόμαστε να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία. Με την παρέμβαση της Ανώτερής μας Δύναμης μπορεί να προκύψουν απρόσμενες αλλαγές, ακριβώς στο πρόβλημα εκείνο που δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εμείς γι’ αυτό.

Μερικές φορές αφήνουμε τον εαυτό μας να κολλήσει σε ένα πρόβλημα αντί να κινηθούμε προς τη λύση. Τότε είναι που συχνά συνειδητοποιούμε ότι η Ανώτερή μας Δύναμη κάνει για μας αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας. Ίσως αποφασίσει να τελειώσει τη σχέση ο/η σύντροφός μας. Μπορεί να μας απολύσουν ή να μας βάλουν σε εφεδρεία. Ή ίσως ο άνθρωπος που μας υποστηρίζει μας πει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει αυτή τη σχέση μαζί μας, κι αναγκαστούμε έτσι να ψάξουμε για κάποιον άλλο.

Κάποιες φορές αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μας μας προκαλούν φόβο γιατί οι αλλαγές συχνά μας τρομάζουν. Ακούμε όμως να λένε και ότι «ο Θεός ποτέ δεν κλείνει μια πόρτα χωρίς να ανοίξει μια άλλη». Καθώς προχωράμε με πίστη, η Ανώτερή μας Δύναμη μάς δίνει πάντα αυτό που χρειαζόμαστε. Η ανάρρωσή μας δυναμώνει μέσα απ’ αυτές τις αλλαγές.

Μόνο Για Σήμερα

Εμπιστεύομαι τον Θεό της κατανόησής μου, ότι θα κάνει για μένα αυτό που δεν μπορώ να κάνω εγώ για τον εαυτό μου.