Η ζωή συχνά μας φαίνεται περίπλοκη και ακατανόητη, ειδικά σε όσους από εμάς την αποφεύγαμε για καιρό. Όταν σταματήσαμε τη χρήση, πολλοί από εμάς ήρθαμε αντιμέτωποι με έναν κόσμο που μας προκαλούσε σύγχυση ή ακόμα και τρόμο. Το να βλέπουμε τη ζωή με όλες της τις πτυχές μονομιάς, μας προκαλεί δέος. Σκεφτόμαστε τελικά ότι ίσως να μην μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα και ότι δεν έχει νόημα να προσπαθήσουμε. Αυτές οι σκέψεις γιγαντώνονται και φτάνει μια στιγμή που η ζωή μάς φαίνεται τόσο πολύπλοκη, που παραλύουμε.
Το καλό είναι ότι δεν χρειάζεται να τα φτιάξουμε όλα με τη μία. Το να ασχοληθούμε με ένα μόνο πρόβλημα μοιάζει εφικτό, γι’ αυτό πιάνουμε ένα θέμα τη φορά. Κάνουμε ό,τι μπορούμε γι’ αυτό που έχουμε τώρα μπροστά μας και συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο κάνοντας ένα πράγμα τη φορά. Μαθαίνουμε να μένουμε καθαροί μόνο για σήμερα και προσεγγίζουμε τα προβλήματά μας με τον ίδιο τρόπο. Όταν μένουμε στη στιγμή, η ζωή μοιάζει λιγότερο τρομακτική. Μόνο για τώρα, όσο διαρκεί μια ανάσα, μένουμε καθαροί και μαθαίνουμε να ζούμε.
